Guzik btrm003432
| Właściciel: | Arseon |
| Kraj: | Rosja Carska |
| Okres historyczny: | brak danych |
| Znaleziono: | mazowieckie |
| Materiał awersu: | mosiądz |
| Materiał rewersu: | g.jednorodny |
| Wykończenie: | złocony |
| Sygnowanie: | BUCH = БУХЪ |
| Wytwórca: | BUCH = БУХЪ (Санкт-Петербург) |
| Średnica: | brak danych |
| Typ uszka: | drut |
| Rant: | ●--| |
| Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły |
Występujące elementy
- korona [zamknięta]
- tarcza
Przeznaczenie
- szlachecki
Rosyjski guzik liberyjny - rosyjskiej produkcji (herb na tarczy herbowej)
© buttonarium.eu
Awers przedstawia, ukoronowany koroną książęcą, herb rodziny Барятинские (Bariatunskije) umieszczony na tle gwiazdy jakiegoś orderu.
Wikipedia.ru - Барятинские Wikipedia.ru - Список дворянских родов, внесённых в Общий гербовник Российской империи
www.elib.shpl.ru - Общий Гербовник дворянских родов Всероссийской Империи - СПб, 1798-1836 www.gerbovnik.ru - Общий Гербовник дворянских родов Всероссийской Империи - СПб, 1798-1836
Rewers sygnowany: Buch БУХЪ (dwugłowy carski orzeł) S.PETERSBURG (dwugłowy carski orzeł).
Guzik znaleziono na terenie północnego Mazowsza.
Przeznaczenie i datowanie - ogólnie
Guziki liberyjne spotykano tylko przy niektórych typach liberii. Można przypuszczać, że szykowne guziki liberyjne zdobiły przede wszystkim barwne liberie paradne, i to jedynie reprezentacyjnej służby dworskiej, które czasami noszone były tylko na wyjątkowe okazje. W Europie barwne liberie paradne, zdobione szykownymi i cennymi guzikami, zaczęły być modne w II połowie XVIII wieku, a w XIX wieku były już stosunkowo popularne. Postęp techniczny spowodował obniżkę cen guzików, co wpłynęło na większą ich dostępności, a co za tym idzie i popularność. Liberie były w powszechnym użytku do wybuchu I wojny światowej, a gdzieniegdzie aż do wybuchu II wojny. Do czasów współczesnych liberie przetrwały w renomowanych hotelach, kasynach, klubach, restauracjach itp. Więcej informacji na temat liberii można znaleźć w artykule: www.buttonarium.eu - Guziki liberyjne, zbiór informacji
Podstawowe rodzaje guzików liberyjnych:
- guziki z herbem wraz z różnymi jego elementami: godłem heraldycznym, tarczą herbową, koroną rangową, klejnotem, zawołaniem, orderem, dewizą oraz trzymaczami;
- guziki z samym godłem heraldycznym;
- guziki z monogramem (prostym lub złożonym) z koroną lub bez korony rangowej;
- guziki z samą koroną rangową.
Ciekawostka
Warto też wspomnieć o guzikach liberyjnych w wersji małżeńskiej. Na takich guzikach umieszczano najczęściej herby dwóch rodów, z których pochodzili małżonkowie, często zaznaczając pozycję każdej z rodzin poprzez dodanie odpowiedniej korony rangowej. Spotyka się również guziki na których zamiast herbów dwóch rodzin umieszczono monogramy wraz z przynależnymi im koronami rangowymi.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki z herbem na tarczy herbowej Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki z herbem bez tarczy herbowej Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki z monogramem i koroną rangową Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki z monogramem bez korony rangowej Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki z samą koroną rangową Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska - guziki w wersji małżeńskiej
GUZIKI LIBERYJNE KATALOG, Elbląg 1988 Zajchowski Zb. - Guziki herbowe . cz.1, Elbląg 2008 Zajchowski Zb. - Guziki herbowe . cz.2, Elbląg 2013 www.buttonarium.eu - Guziki liberyjne, zbiór informacji
Buch = БУХЪ, fabryka guzików należąca do braci Buch (Бухъ), została założona w Petersburgu w 1816 roku. W 1829 roku fabryką zarządzali kupcy Transzel (Траншель) i Buch. W spisie wystawy przemysłowej w Petersburgu w 1833 roku figurują jeszcze obaj właściciele, natomiast na wystawie w 1843 roku w Moskwie jako właściciele fabryki są wymienieni tylko bracia Buch. W 1890 roku fabrykę przejął kupiec Fryderyk Karłowicz Gutchejl (Ф.–К. А. Гутхейль), jednak nadal produkował on guziki pod marką braci Buch, co najmniej do roku 1913 (ostatni zapis w książce adresowej Petersburga).
*) Opis wymaga uzupełnienia:
sprawa spółki BUCH - NORBLIN Warszawa,
oraz sprawa spółki BUCH - RÜKERT.
Spółka Buch & Rukert mieściła się w Warszawie na ul. Długiej nr 557.
Kamienica nr 557 należała do Jakuba i Teofila Piotrowskich (wg. danych z 1852 roku). Panowie byli członkami Delegacji Miejskiej powołanej w 1861 roku.
Proszę o pomoc w uzupełnieniu tego opisu
Źródła Dubrowska M., Sołtan A. - Wytwórnie guzików w dziewiętnastowiecznej Warszawie i ich produkcja, Almanach Muzealny 3, Warszawa 2001 Wikipedia.pl - Zakład Platerniczy Norblinów www.ipsb.nina.gov.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych - Fabryka "Norblin, Bracia Buch i T. Werner" w Głownie - widok ogólny na zakład www.madein.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych P.F. „Norblin, B-cia Buch i T. Werner” w Warszawie
www.pugoviza.ru - БР. БУХ www.pugoviza.ru - БУХ www.pugoviza.ru - БУХ - поставщик двора ЕИВ www.pugoviza.ru - ТРАНШЕЛЬ и БУХ www.sciezkimniejszosci.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych p.f. „Norblin, Bracia Buch i T. Werner” www.zw.com.pl - Dziwne dzieje Norblina
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.