Guzik btrm007210
| Właściciel: | Borys |
| Kraj: | Polska |
| Okres historyczny: | I Rzeczpospolita (Polska) |
| Znaleziono: | lubelskie |
| Materiał awersu: | cynowo-ołowiany |
| Materiał rewersu: | g.jednorodny |
| Wykończenie: | brak |
| Sygnowanie: | ! Bez sygnatur wytwórcy |
| Wytwórca: | ! Bez sygnatur wytwórcy |
| Średnica: | 21.0 mm |
| Typ uszka: | odlew |
| Rant: | ●--| |
| Profil: | |#| - odlew, płasko-płaski |
Występujące elementy
- korona [zamknięta]
- numer [cyfra_1; 1]
- orzeł
Przeznaczenie
- wojskowy
Polski guzik wojskowy z I Rzeczpospolitej
© buttonarium.eu
Awers przestawia orła w koronie zamkniętej siedzącego na dwóch skrzyżowanych muszkietach, poniżej muszkietów umieszczono rzymską liczbę I, na obrzeżu guzika umieszczono pojedynczy, wypukły rant.
Rewers bez sygnatur wytwórcy, z widocznymi pozostałościami po formie odlewniczej.
Guzik znaleziono w okolicach Puław w województwie lubelskim.
Przeznaczenie i datowanie
Guzik należał do żołnierza Strzelców Celnych, czyli formacji piechoty zapoczątkowanej w Wojsku Polskim jeszcze przez Tadeusza Kościuszkę.
Podobne jednostki piechoty utworzono podczas powstania listopadowego. Wielkością odpowiadały batalionom piechoty regularnej. Ich uzbrojenie stanowiła broń palna różnego pochodzenia, często myśliwska. Formowały je w grudniu 1830 i styczniu 1831 poszczególne ziemie, województwa lub osoby prywatne. Dowódcami strzelców mianowano zazwyczaj starych oficerów, a szeregowi rekrutowali się z ochotników. Oddziały te broniły przepraw na Wiśle (bataliony sandomierskie), prowadziły działania partyzanckie, a nawet uczestniczyły w dużych bitwach u boku regularnej armii (strzelcy podlascy pod Wawrem i Grochowem, Kurpie zaś pod Białołęką).[1]
Istniało 11 batalionów Strzelców Celnych, więcej informacji patrz: [1, 2].
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska
[1]Wikipedia.pl - Strzelcy celni
[2]Gembarzewski Bronisław - Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831 - patrz strony 77-79
Starsze guziki nie były w ogóle sygnowane, zdecydowana większość guzików wykonanych techniką odlewu też nie posiadała oznaczeń wytwórcy. Niektórzy producenci nie podpisywali swoich wyrobów lub tylko czasowo ich nie znakowali (np. na początku swojej działalności). Francuskie guziki wojskowe, z okresu wojen napoleońskich, przeważnie nie były sygnowane, zwłaszcza te z uszkiem typu koszyczek. Współczesne, cywilne guziki ozdobne w zdecydowanej większości nie posiadają żadnych oznaczeń wytwórcy. Na podstawie braku sygnatury trudno wyciągać jakiekolwiek wnioski na temat wytwórcy, czy chociażby kraju pochodzenia. Jedyną podpowiedzią jest budowa guzika, która w pewnych sytuacjach może być pomocna w przypisaniu danego guzika do producenta, kraju, czy epoki.
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.