wylosuj kolejny
Newsletter
podaj email:

 
buttonarium.eu - Strona Polskich Kolekcjonerów Guzików
8230 guzików 1552 właścicieli 766 sygnatur 684 wytwórców 259 komentarzy
pl

Guzik btrm007004

btrm007004
Dane szczegółowe
Właściciel:marmierz996
Kraj:Austria
Okres historyczny:brak danych
Znaleziono:podkarpackie
Materiał awersu:mosiądz
Materiał rewersu:mosiądz
Wykończenie:srebrzony
Sygnowanie:TW
Wytwórca:TW (Wien)
Średnica:17.0 mm
Typ uszka:drut
Rant:●---
Profil:|| - dwuwarstwowy, płasko-płaski

Występujące elementy

  • korona [zamknięta; niezidentyfikowana]
  • tarcza

Przeznaczenie

  • szlachecki
Ostatnia aktualizacja: 2017-10-28 15:23
Licznik wyświetleń: 4486
Opis guzika

Opis guzika czeka na opracowanie, chcesz pomóc - napisz co wiesz na jego temat w komentarzu

Austriacki guzik liberyjny (austriackiej produkcji)
© buttonarium.eu

Awers
Awers przedstawia herb dynastii Habsbursko-Lotaryńskiej.

Rewers
Rewers sygnowany: T. (orzeł w koronie i w wieńcach) W. * WIEN *.

Miejsce znalezienia
Guzik znaleziono w okolicach miejscowości miasta Rudnik nad Sanem, powiat niżańskim, województwo podkarpackie.

Ciekawostka
Jesienią 1914 roku w rejonie w którym znaleziono prezentowany guzik przebywał arcyksiąże Józef Ferdynand Habsburg dowodzący 4 Armią Austro-Węgier. Istnieje prawdopodobieństwo, że guzik należał do kogoś z otoczenia arcyksięcia, a może nawet do niego samego.

Przeznaczenie i datowanie
Guziki tego typu były stosowane przy liberiach reprezentacyjnej służby, np.: odźwiernego, lokaja, stangreta, itp. Rodzaj służby, która była wyposażona w liberie, zależał od wielu różnych czynników (moda, zasobność danej rodziny, itd.).

Mniej zamożne rodziny kupowały guziki z samym godłem, jeszcze mniej zamożni kupowali tańsze guziki z (pojedynczym/podwójnym) inicjałem (monogramem), z inicjałem wraz z koroną szlachecką lub z samą koroną odpowiedniej rangi. Z ogłoszeń zamieszczanych w polskiej dziewiętnastowiecznej prasie wynika, że więksi producenci mieli pewien zapas tego typu guzików (inicjał, inicjał wraz z koroną szlachecką lub tylko korona rangowa) i były one dostępne w ciągłej sprzedaży. Inicjały na guzikach były najczęściej pisane tzw. szwabachą.
Guziki liberyjne były zamawiane najprawdopodobniej przez krawca, któremu zlecono uszycie liberii. Spotykane są polskie guziki liberyjne, które zostały wyprodukowane aż w Paryżu, Wiedniu lub Sankt Petersburgu, chociaż można je było zamówić również w Polsce.
Piękne liberie wraz z odpowiednimi guzikami zaczęły być modne w Europie w II połowie XVIII wieku. Na przestrzeni wieku XIX stawały się coraz popularniejsze, a wynikało to z mody. Postęp techniczny spowodował obniżkę cen guzików, co wpłynęło na większą ich dostępności.
Liberie były w powszechnym użytku głównie do wybuchu I wojny światowej, a gdzieniegdzie aż do wybuchu II wojny.
Do czasów współczesnych liberie przetrwały w renomowanych hotelach, klubach itp.

Ciekawostka
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wraz z uchwaleniem Konstytucji Marcowej z 1921 roku państwo przestało uznawać tytuły arystokratyczne, co nie przeszkodziło w dalszym używaniu liberii z odpowiednimi guzikami. Po zakończeniu II wojny światowej, z powodu zmian ustrojowych, które nastąpiły w Polsce, nie honorowano żadnych tytułów szlacheckich. Większość dóbr bogatych rodzin została znacjonalizowana i ostatecznie zakończyła się era służby, liberii i guzików liberyjnych.

Źródła
Wikipedia.pl - Dom Habsbursko-Lotaryński
Wikipedia.pl - Józef Ferdynand
Zajchowski Zb. - Guziki herbowe . cz.1, Elbląg 2008
Zajchowski Zb. - Guziki herbowe . cz.2, Elbląg 2013
- patrz strona: 152

Słowniczek
Wikipedia.pl - Blazonowanie
Wikipedia.pl - Dewiza herbowa
Wikipedia.pl - Figura heraldyczna
Wikipedia.pl - Godło
Wikipedia.pl - Hełm heraldyczny
Wikipedia.pl - Heraldyka
Wikipedia.pl - Heraldyka polska
Wikipedia.pl - Herb
Wikipedia.pl - Herb szlachecki
Wikipedia.pl - Herb szlachecki (lista herbów)
Wikipedia.pl - Herbarz (heraldyka)
Wikipedia.pl - Herbowni
Wikipedia.pl - Herby szlachty polskiej (galeria)
Wikipedia.pl - Inicjał
Wikipedia.pl - Klejnot herbowy
Wikipedia.pl - Korona rangowa
Wikipedia.pl - Labry (heraldyka)
Wikipedia.pl - Liberia (ubiór)
Wikipedia.pl - Monogram
Wikipedia.pl - Order herbowy
Wikipedia.pl - Postument heraldyczny
Wikipedia.pl - Szlachta
Wikipedia.pl - Szlachta w Polsce
Wikipedia.pl - Szwabacha
Wikipedia.pl - Trzymacze heraldyczne
Wikipedia.pl - Tynktura (heraldyka)
Wikipedia.pl - Zawołanie

Wytwórca: TW (Wien)

Założyciel fabryki Martin Thalhammer urodził się ok. 1772 roku1). W Wiedniu rozpoczął swoją działalność produkcyjną w 1801 roku2) pod nazwą Martin Thalhammer3). W latach 1803-1812 fabryka mieściła się pod adresem Rennweg 4274). Tu też przyszło na świat dwoje jego dzieci pochodzących ze związku z żoną Kathariną Posch: Magdalena (1805-1806) i Martin Joseph (1807-?). Między 1807 a 1809 rokiem Thalhammerowie przenieśli się pod numer 453, a wkrótce po tym (ok. 1812 r.) przeniosła się tam także produkcja guzików. Ze wszystkich znanych dzieci Martina wiek dorosły osiągnęła jedynie Francisca Katharina (1810-?), ona też została jedyną dziedziczką fortuny.
Od około 1820 fabryka działała przy Landstrasse 498, a jej skład znajdował się przy Goldschmiedgasse 594. W 1832 roku do firmy dołączył zięć Martina Thalhammera - młody c.k. urzędnik Ferdinand Welzl (ok. 1806-1893), który 2 października 1831 poślubił jedynaczkę. Od co najmniej 1833 roku czasu pod oficjalnym przewodnictwem Ferdinanda Welzla spółka nosiła nazwę Thalhammer & Welzl5).
W latach 1833-1861 r. fabryka działała pod numerem 583 przy Landstrasse i Rennweggasse6), a następnie od co najmniej 1864 r. przy Rennweggasse 46. Od tego czasu również skład fabryczny mieścił się pod nowym adresem Goldschmiedgasse 4. Ostateczna zmiana adresu firmy nastąpiła ok. 1874 roku, od tej daty aż do końca swojej działalności fabryka mieściła się już przy Rennweggasse 607).
W 1850 roku Martin Thalhammer zrezygnował z prowadzenia fabryki i od tej pory jedynym właścicielem był Ferdinand Welzl. Założyciel manufaktury Martin Thalhammer dożył sędziwego wieku - zmarł 14 lipca 1860 roku w 88 roku życia. Mimo zmian własnościowych firma cały czas działała pod tym samym szyldem. W 1893 roku zmarł Ferdinand Welzl pozostawiając fabrykę w rękach jedynego syna - Gustava Ferdinanda.
Ostatnie informacje o istnieniu firmy pochodzą z 1902 roku.

Działalność
Fabryka zajmowała się produkcją guzików z tombaku, pozłacanych, posrebrzanych i platerowanych8), zarówno wojskowych, jak i cywilnych. Do grona klientów fabryki należeli nie tylko ludzie z wysokich kręgów, lecz także dwór cesarski. W 1832 roku Martin Thalhammer otrzymał tytuł „Cesarsko-Królewskiego Nadwornego Producenta Guzików Metalowych” (k.k. Hof-Metall-Knopffabrikant), później ten tytuł otrzymali także kolejni właściciele: Ferdinand Welzl w 1871 r. i jego syn Gustav w roku 1893. Fabryka posiadała cesarsko-królewski przywilej produkcji. Dwóch pracowników fabryki (Caspar Selig i Josef Eisele) zostało odznaczonych przez cesarza srebrnym Krzyżem Zasługi (Verdienstkreuz) za 50 lat służby. Firma brała udział w wystawach, na których zdobywała wyróżnienia, m.in. na Wystawie Powszechnej (Weltausstellung) 1873 r. w Wiedniu otrzymała Medal Zasługi (Verdienst-Medaille)9).

Przypisy
1) Na podstawie metryki zgonu.
2) Niektóre źródła podają datę 1804, chociaż firma z pewnością działała już w 1803 r.
3) V. L. Weiss, Die Gross-Industrie Oesterreichs. Festgabe zum glorreichen fünfzigjährigen Regierungs-Jubiläum Seiner Majestät des Kaisers Franz Josef I. dargebracht von den Industriellen Oesterreichs 1898, B. 2, Wien 1898, s. 388.
4) Vollständiges Auskunftsbuch, oder einzig richtiger Wegweiser in der kaiserl. königl. Haupt- und Residenzstadt Wien : für Kaufleute, Fabrikanten, Künstler, und Handwerker, vorzüglich aber für Fremde, auf das Jahr 1803, Wien 1803, s. 108.
5) J. B. Schilling, Adressen-Buch der Handlungs-Gremien und Fabriken der kaiserl. königl. Haupt- und Residenzstadt Wien dann mehrerer Provinzialstädte : für das Jahr 1833, Wien 1833, s. 209 - 210.
6) tamże.
7) Adolph Lehmann`s allgemeiner Wohnungs-Anzeiger : nebst Handels- u. Gewerbe-Adressbuch für d. k.k. Reichshaupt- u. Residenzstadt Wien u. Umgebung, Wien 1859 - 1903.
8) Beschreibung der Handlung und des Industriefleißes der k.k. Haupt- und Residenzstadt Wien : oder: merkantilischer Wegweiser durch Wien und das Erzherzogth. Oesterreich, Wien 1803, s. 68.
9) V. L. Weiss, Die Gross-Industrie Oesterreichs. Festgabe zum glorreichen fünfzigjährigen Regierungs-Jubiläum Seiner Majestät des Kaisers Franz Josef I. dargebracht von den Industriellen Oesterreichs 1898, B. 2, Wien 1898, s. 388.

Źródła
wiki Wikipedia.de - Thalhammer & Welzl
link www.poszukiwanieskarbow.com - Wiedeńskie fabryki guzików: MT i TW - prośba o pomoc

Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.

Ostatnia aktualizacja: 2017-11-17 14:53
Komentarze użytkowników (0)
Brak komentarzy. Bądź pierwszy - dodaj swój komentarz.
Dodaj swój komentarz


pozostało znaków:   napisałeś znaków: