Właściciel: | soundgate |
Kraj: | Rosja Carska |
Okres historyczny: | brak danych |
Znaleziono: | b.d. |
Materiał awersu: | mosiądz |
Materiał rewersu: | mosiądz |
Wykończenie: | złocony |
Sygnowanie: | BUCH = БУХЪ |
Wytwórca: | BUCH = БУХЪ (Санкт-Петербург) |
Średnica: | 26.5 mm |
Typ uszka: | drut |
Rant: | ●--- |
Profil: | (( - dwuwarstwowy, wypukło-wklęsły |
Rosyjski guzik wojskowy wzór 1857
© buttonarium.eu
Awers przedstawia gorejący granat, brak wypukłego rantu na obrzeżu guzika.
Rewers sygnowany: 1и СОРТЬ Rückert No 557 Buch.
Przeznaczenie i datowanie
Guziki z gorejącym granatem zostały wprowadzone 26 grudnia 1829 roku dla żołnierzy wszystkich stopni (również oficerów) pułków żandarmerii (Жандармский полк) oraz dywizjonów żandarmerii (Жандармский дивизион) Korpusu Żandarmerii (Корпус жандармов) Imperium Rosyjskiego. Dnia 21 marca 1846 roku nowo utworzony Fiński batalion piechoty (Финский Стрелковый батальон) otrzymał zgodę na noszenie tego typu guzików. Od dnia 11 października 1854 roku lekarze wojskowi mogli nosić na swoich mundurach tego typu guziki. W 1857 roku weszły do użytku guziki o nieco innej budowie, a mianowicie z uszkiem wykonanym z drutu, a nie jak dotychczas z płaskownika.
Ciekawostka
Od dnia 16 grudnia 1829 roku wszystkim żołnierzom i oficerom pułków liniowych zezwolono nosić na mundurach guziki z gorejącym granatem oraz z numerem pułku. Ponadto od 26 grudnia 1829 roku żołnierze i oficerowie z pułków grenadierów (Гренадерский полк) również pozwolono na noszenie guzików z gorejącym granatem oraz z numerem pułku. W 1862 roku wycofano z użytku guziki z gorejącym granatem i numerem pułku i zastąpiono je guzikami z samym gorejącym granatem, które obowiązywały aż do upadku caratu, czyli do Rewolucji Październikowej z roku 1917. Po dojściu do władzy Bolszewików wprowadzono nową symbolikę opartą na pięcioramiennej gwieździe oraz na skrzyżowanych sierpie i młocie.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska
Podobne guziki na stronie Исторические пуговицы
Wikipedia.pl - Armia Imperium Rosyjskiego
Wikipedia.pl - Organizacja pułków Imperium Rosyjskiego
Wikipedia.ru - Отдельный корпус жандармов
Wikipedia.ru - Жандармерия (Россия)
Buch = БУХЪ, fabryka guzików należąca do braci Buch (Бухъ), została założona w Petersburgu w 1816 roku. W 1829 roku fabryką zarządzali kupcy Transzel (Траншель) i Buch. W spisie wystawy przemysłowej w Petersburgu w 1833 roku figurują jeszcze obaj właściciele, natomiast na wystawie w 1843 roku w Moskwie jako właściciele fabryki są wymienieni tylko bracia Buch. W 1890 roku fabrykę przejął kupiec Fryderyk Karłowicz Gutchejl (Ф.–К. А. Гутхейль), jednak nadal produkował on guziki pod marką braci Buch, co najmniej do roku 1913 (ostatni zapis w książce adresowej Petersburga).
*) Opis wymaga uzupełnienia:
sprawa spółki BUCH - NORBLIN Warszawa,
oraz sprawa spółki BUCH - RÜKERT.
Spółka Buch & Rukert mieściła się w Warszawie na ul. Długiej nr 557.
Kamienica nr 557 należała do Jakuba i Teofila Piotrowskich (wg. danych z 1852 roku). Panowie byli członkami Delegacji Miejskiej powołanej w 1861 roku.
Proszę o pomoc w uzupełnieniu tego opisu
Źródła
Dubrowska M., Sołtan A. - Wytwórnie guzików w dziewiętnastowiecznej Warszawie i ich produkcja, Almanach Muzealny 3, Warszawa 2001
Wikipedia.pl - Zakład Platerniczy Norblinów
www.ipsb.nina.gov.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych - Fabryka "Norblin, Bracia Buch i T. Werner" w Głownie - widok ogólny na zakład
www.madein.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych P.F. „Norblin, B-cia Buch i T. Werner” w Warszawie
www.pugoviza.ru - БР. БУХ
www.pugoviza.ru - БУХ
www.pugoviza.ru - БУХ - поставщик двора ЕИВ
www.pugoviza.ru - ТРАНШЕЛЬ и БУХ
www.sciezkimniejszosci.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych p.f. „Norblin, Bracia Buch i T. Werner”
www.zw.com.pl - Dziwne dzieje Norblina
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.