Właściciel: | $niper |
Kraj: | Rosja Carska |
Okres historyczny: | brak danych |
Znaleziono: | b.d. |
Materiał awersu: | mosiądz |
Materiał rewersu: | g.jednorodny |
Wykończenie: | złocony |
Sygnowanie: | BIERTUMPFEL |
Wytwórca: | BIERTUMPFEL Fr. (Warszawa) |
Średnica: | brak danych |
Typ uszka: | drut |
Rant: | ●--| |
Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły |
Guzik urzędnika (nauczyciela?) rosyjskiej instytucji dobroczynnej. Awers przedstawia plantację winorośli w pełnym słońcu, powyżej napis: ПОСЕТI ВIНОГРА СЕI, rewers sygnowany przez firmę Biertumpfel i syn.
Napis ПОСЕТI ВIНОГРА СЕI jest fragmentem Psalmu 79 (wg. Psałterza greckiego, a wg. hebrajskiego 80):
Боже сил, обратись же,
и посмотри с неба, и воззри, и посети эту виноградную лозу,
и исправь её, которую насадила десница Твоя,
и сына человеческого, которого Ты укрепил Себе.
Polska wersja tego fragmentu (nieco różna od wersji rosyjskiej):
Powróć, Boże Zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
I chroń to, co zasadziła Twoja prawica,
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
W 1765 roku, na skutek ukazu carycy Katarzyny II, powstało Cesarskie Stowarzyszenie Wychowawcze Wysoko Urodzonych Dziewic (Императорское Воспитательное общество благородных девиц), zwane też Smolnym Instytutem (Смольный институт) ponieważ miało swoją siedzibę w Monasterze Smolnym Zmartwychwstania Pańskiego, dawnym żeńskim klasztorze. Instytut istniał do 1917 roku. W Instytucie Smolnym kształcono córki dostojników od pułkownika wzwyż na koszt państwa, zaś córki niższych stanów za rocznym lub półrocznym czesnym. Nauka trwała 12 lat, dzielonych na cztery trzyletnie okresy. Uczennice Instytutu nosiły różnokolorowe mundurki - zależnie od okresu nauczania. Po obaleniu caratu gmach instytutu stał się siedzibą Wszech-rosyjskiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich - władzy rewolucyjnej w Rosji.
CIEKAWOSTKA
Polskim odpowiednikiem Instytutu Smolnego był Aleksandryjsko-Maryjski Instytut Wychowania Panien (1863-1915), który mieścił się w gmachu dzisiejszego Sejmu RP, który w latach 1927-28 rozbudowano o salę obrad.
Fryderyk Biertümpfel był wytwórcą guzików w okresie Królestwa Polskiego, jego Fabryka Guzików Metalowych, Herbowych i Wojskowych istniała w latach 1832-1869 w Warszawie przy ulicy Senatorskiej, w nieruchomości oznaczonej numerem hipotecznym 460.
Ciekawostka
Numerowi 460 odpowiadała nieruchomość znajdująca się na ul. Senatorskiej, a dokładniej, był to Pałac, który w 1854 roku należał do Anny Schütz. Prawdopodobnie przy pałacu, na tej samej działce znajdowały się jakieś pomieszczenia, które były wynajmowane. Pod tym numerem w 1854 roku był zameldowany Herman Biertümpfel, czyli syn Fryderyka, również guzikarz[1].
Ciekawostka
Na guziku btrm008229 występuje ciekawa sygnatura tego wytwórcy, a mianowicie przed imieniem i nazwiskiem umieszczono litery AO oraz dwukropek - co to oznacza, nie wiadomo.
Źródła
[1]Kurjer Warszawski - nr 157 z 14.07.1863 r. - ogłoszenie, strona 6
● MUNCHHEIMER, BIERTUMPFEL, MASS oraz inni wytwórcy guzików
● Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. - GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999
● Gładki K. - GUZIKI, Wykaz producentów, firm grawerskich, jubilerskich produkujących guziki, Łódź 2011
● Taryffa domów miasta stołecznego Warszawy i przedmieścia Pragi według nowego podziału - Warszawa 1832
● Skorowidz mieszkańców miasta Warszawy z przedmieściami na rok 1854 - Warszawa 1854
Numery hipoteczne:
http://www.polona.pl/item/516874/15/
http://www.przodkowie.com/warszawa/index.php?dom=2043&view=item
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.