Guzik btrm004601
| Właściciel: | a77 |
| Kraj: | Rosja Carska |
| Okres historyczny: | brak danych |
| Znaleziono: | b.d. |
| Materiał awersu: | mosiądz |
| Materiał rewersu: | g.jednorodny |
| Wykończenie: | brak |
| Sygnowanie: | BUCH = БУХЪ |
| Wytwórca: | BUCH = БУХЪ (Санкт-Петербург) |
| Średnica: | 26.0 mm |
| Typ uszka: | drut |
| Rant: | ●--- |
| Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły |
Występujące elementy
- numer [cyfra_1; cyfra_7; 17]
Przeznaczenie
- wojskowy
Rosyjski guzik wojskowy wzór 1857, wersja oficerska, rosyjskiej produkcji
© buttonarium.eu
Awers przedstawia liczbę 17 z kropką (cyfra 1 z rozdwojoną podstawą).
Rewers sygnowany: TRANZSCHEL BUCH S. PETERSBURG (nazwę miasta umieszczno na szarfie).
Przeznaczenie i datowanie
Guzik należał do żołnierza pułku o danym numerze, przy niskich numerach na guziku mógł ewentualnie należeć do żołnierza samodzielnego batalionu, a w szczególnych przypadkach do żołnierza specjalistycznej kompanii - na przykład Korpusu Topografów (Корпус топографов). Ten wzór guzika został wprowadzony w 1857 roku, wcześniej obowiązywał wzór z roku 1829. Guziki wzór 1857 miały w zdecydowanej przewadze ucho wykonane z drutu oraz musiały posiadać sygnatury wytwórcy.
Ciekawostka
Część pułków rosyjskich stacjonowała na terenie Królestwa Polskiego i była wykorzystywana do tłumienia Powstania Listopadowego i Styczniowego.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska Podobne guziki na stronie Исторические пуговицы
Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. - GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999 Krupop D. - GUZIKI MUNDUROWE 1792-1945 tom 1, Łódź 2011 Низовский А. - Русские форменные пуговицы 1797-1917 гг., Mocква 2008
Wikipedia.pl - Armia Imperium Rosyjskiego Wikipedia.ru - Список полков Русской императорской армии www.regiment.ru - Русскоя Императорская Армия
Buch = БУХЪ, fabryka guzików należąca do braci Buch (Бухъ), została założona w Petersburgu w 1816 roku. W 1829 roku fabryką zarządzali kupcy Transzel (Траншель) i Buch. W spisie wystawy przemysłowej w Petersburgu w 1833 roku figurują jeszcze obaj właściciele, natomiast na wystawie w 1843 roku w Moskwie jako właściciele fabryki są wymienieni tylko bracia Buch. W 1890 roku fabrykę przejął kupiec Fryderyk Karłowicz Gutchejl (Ф.–К. А. Гутхейль), jednak nadal produkował on guziki pod marką braci Buch, co najmniej do roku 1913 (ostatni zapis w książce adresowej Petersburga).
*) Opis wymaga uzupełnienia:
sprawa spółki BUCH - NORBLIN Warszawa,
oraz sprawa spółki BUCH - RÜKERT.
Spółka Buch & Rukert mieściła się w Warszawie na ul. Długiej nr 557.
Kamienica nr 557 należała do Jakuba i Teofila Piotrowskich (wg. danych z 1852 roku). Panowie byli członkami Delegacji Miejskiej powołanej w 1861 roku.
Proszę o pomoc w uzupełnieniu tego opisu
Źródła Dubrowska M., Sołtan A. - Wytwórnie guzików w dziewiętnastowiecznej Warszawie i ich produkcja, Almanach Muzealny 3, Warszawa 2001
Wikipedia.pl - Zakład Platerniczy Norblinów www.ipsb.nina.gov.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych - Fabryka "Norblin, Bracia Buch i T. Werner" w Głownie - widok ogólny na zakład www.madein.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych P.F. „Norblin, B-cia Buch i T. Werner” w Warszawie
www.pugoviza.ru - БР. БУХ www.pugoviza.ru - БУХ www.pugoviza.ru - БУХ - поставщик двора ЕИВ www.pugoviza.ru - ТРАНШЕЛЬ и БУХ www.sciezkimniejszosci.waw.pl - Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych p.f. „Norblin, Bracia Buch i T. Werner” www.zw.com.pl - Dziwne dzieje Norblina
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.